Новото истражување од Лабораторијата за истражување на вода во Јута откри дека нанотехнологијата може да го намали влијанието на земјоделството врз животната средина и наскоро може да обезбеди значителни економски придобивки.
Традиционалните ѓубрива и пестициди долго време се поврзани со високи нивоа на емисија на стакленички гасови и сериозно загадување на животната средина, како што е широко распространетата еутрофикација. Ова доведе до контрола на земјоделството и ги поттикна научниците да разгледаат алтернативи или иновации кои би можеле да го ублажат овој проблем. Една таква иновација е употребата на нанотехнологијата за развој на ефикасни ѓубрива и пестициди.
Истражувачите од Лабораторијата за истражување на водата во Јута, кои работат со меѓународен тим научници, се обидоа да разберат дали нанотехнологијата може да развие ѓубрива и пестициди кои произведуваат помалку стакленички гасови, а истовремено да бидат економски исплатливи. Студијата, предводена од Јиминг Су од Лабораторијата за истражување на вода во Јута и Одделот за градежно и еколошки инженеринг на USU, покажа дека со користење на нанотехнологијата, традиционалните агрохемикалии може да се трансформираат во поефикасна и поефикасна формула, што ќе доведе до зголемени економски придобивки за земјоделците и помала влијание врз животната средина.
Истражувачите објавија труд во Храна за природата опишувајќи ги и позитивните ефекти на наноѓубривата и нанопестицидите, како и потребата да се оптимизира новата технологија за понатамошно усвојување. Иако нанотехнологијата има способност да заштеди трошоци за одгледувачите во помал обем, таа сè уште не е подготвена за широка употреба.
„Иако има многу револуционерни наоди, не беше познато дали и како иновациите на овие агрохемикалии со нано-овозможени придонесуваат за одржливиот развој на земјоделството“, рече Су. Ова прашање доведе до анализа на трошоците и придобивките за тоа дали наноѓубривата и пестицидите се и еколошки и дали вредат дополнителните трошоци за земјоделците.
Ѓубрива и пестициди со помош на нано функционираат со трансформирање на традиционалните агрохемикалии во нано формула која обезбедува хранливи материи на поцелен начин. Ова ги прави ѓубривата и пестицидите поефикасни и го намалува влијанието врз животната средина. Иако постојат првични трошоци поврзани со нанотехнологијата во земјоделството, Су и неговиот тим се надеваат да покажат како овие трошоци може да се надоместат со поефикасна испорака на високоефикасни нано хранливи материи и пестициди до соодветните места во фабриката. Ова ќе ја ограничи и прекумерната примена на ѓубрива и пестициди, како и ќе го намали влијанието врз животната средина.
Комбинацијата од понатамошни истражувања и инвестиции во нанотехнологијата веројатно ќе се покаже корисна за нејзината широка имплементација. Генерално, истражувањето обезбедува силни докази дека иновациите на агрохемикалии со нано-овозможени претставуваат значаен чекор напред во потрагата по одржливо земјоделство и производство на храна.
Извор: https://www.usu.edu