Мувла од зелена салата, предизвикана од Bremia lactucae Regel, е економски најважното лиснато заболување од зелена салата (Lactuca sativa L.). Распоредувањето на отпорни сорти кои носат доминантни гени на отпорност (гени Dm) игра клучна улога во интегрираното управување со болести на мувла; сепак, високата варијабилност во популациите на патогени води до пораз на отпорноста на растенијата што ја даваат гените на Dm.
Некои сорти на зелена салата покажуваат отпорност на поле, што се манифестира само кај возрасни растенија. Две популации на рекомбинантни вродени линии (РИЛ), кои потекнуваат од вкрстувања помеѓу сорти отпорни на сорти Гранд Рапидс и Ајсберг и подложни сорти Салинас и PI491224, беа оценети за отпорност на мувла под услови на поле. Севкупно, 160 РИЛ од популацијата Ајзберг × PI491224 и 88 РИЛ од популацијата на Гранд Рапидс × Салини беа генотипизирани со користење на генотипизирање според секвенционирање, што генерираше 906 и 746 висококвалитетни маркери, соодветно, што беа користени за квантитативна анализа на карактеристиките (QTL) .
Оваа студија открила QTL во хромозомот 4, кој е присутен и кај популациите на Гранд Рапидс, Салините и Ајсберг × PI491224, што има голем ефект врз отпорноста на полето. Тие исто така пронајдоа два дополнителни значајни QTL во хромозомите 2 и 5 во популацијата Ајсберг × PI491224 RIL. Пиомизирање на повеќе гени Dm со помош на обележувачи во комбинација со QTL за отпорност на теренот дава можност да се развијат сорти со потрајна отпорност на B. lactucae.
Прочитајте го целосното истражување на www.apsjournals.apsnet.org.
Идентификација на главната квантитативна карактеристика на локусите што ја контролираат отпорноста на полето на мувла во култивирана зелена салата (Lactuca sativa)
Лорена Пара, Иван Симко и Ричард В. Мишелмор