Водородот се смета за важна опција за реализација на енергетската транзиција во хортикултурата на оранжерии. Но, промената не беше еден-два-три. Каква е моменталната состојба и каква е иднината на водородот во овој сектор?
Хортикултура на оранжерии Холандија и водечките индустрии за хортикултурно и суровини работат заедно за да создадат импулс за употреба на водород во хортикултурата на оранжерии. Собрани се ветувачки идеи од региони и кластери, а пилот проектите се во почетна фаза.
„За да го направиме водородот профитабилен и да ја забрзаме транзицијата, треба да ги инспирираме одгледувачите. Треба да покажеме дека постои деловен случај. Заедно создаваме план за користење на водородот во хортикултурата. И ако можеме да се зголемиме, цената природно ќе се намали“, вели Анеке ван де Камп од водечкиот сектор за хортикултура и суровини.
Во Хаг политички се инфилтрираа и можностите за водород. Во коалицискиот договор се наведува дека хортикултурата со оранжерии има потенцијал да стане лидер во енергетско ефикасно и кружно производство на висококвалитетни производи. Во исто време, владата тврди дека секторот се уште е премногу зависен од природен гас. Покрај геотермалната енергија, биомасата, преостанатата топлина и електрификацијата, како решение се споменува и водородот.
Сакаме да им покажеме на производителите дека водородот навистина има деловен случај.
АНЕКЕ ВАН ДЕ КАМП ОД ВОДЕЧКИОТ СЕКТОР ХОРТИКУЛТУРА И СУРОВИНИ
„Особено за хортикултурните кластери каде што не е можна геотермална или преостаната топлина, водородот може да биде од интерес. Размислете за областите во Северен Лимбург“, вели Ван де Камп.
Потенцијалот на водородот е видлив и на европско ниво. Во средината на септември, претседателката на Европската комисија Урсула фон дер Лајен најави создавање на банка за водород. Сумата во оваа банка е 3 милијарди евра. Според Ван де Камп, ова е добар потег. „Оваа банка ја зголемува одржливоста на водородот во хортикултурата. На крајот на краиштата, водородот мора да се развива во поголем обем отколку само во Холандија“.
Голема веројатност за недостаток
Ван де Камп истакнува дека секој сектор сака да стане поодржлив во наредните години. Ова го зголемува притисокот врз водородот. „Има толку многу иницијативи кои зависат од водородот. Потенцијалот за недостиг е голем. Добро е што Брисел е свесен за ова“. И иако транзицијата кон водород практично ќе чини повеќе од 3 милијарди евра, Ван де Камп истакнува дека тоа е знак за добра вест. намерите.
Но, Ван де Камп смета дека целта на Европската унија за производство на околу 10 милиони тони чист водород до 2030 година е донекаде амбициозна. „Ако можеме да спроведеме барем половина од ова во пракса, веќе можеме да бидеме многу задоволни. Во секој случај, овие амбиции ќе доведат до зголемување на обемот и тоа е она што ни треба за да ги задржиме трошоците надолу“.
Според Ван де Камп, нема да биде лесно добро да се координираат понудата и побарувачката. Потребна е значителна инфраструктура за испорака на водород до потрошувачот. Треба да се прилагоди и процесот на лиценцирање. „Ова бара добра координација. Индивидуален производител не може да го организира ова. Затоа е важно, како и во случајот со геотермалната енергија, проекти од ваков вид да се реализираат во соработка со јавно-приватни партии и истражувачки организации“.
Донесување знаење во секторот
Ван де Камп рече дека е исто така важно да се донесат постојните знаења и технологија во индустријата за примена на водород. „Претприемачите можат меѓусебно да се инспирираат и да покажат што е можно. Како компанија за хортикултура на оранжерии во Холандија и водечка индустрија за хортикултура и суровини, ние исто така играме улога во ова“.
Не е дека ништо не се знае за употребата на водород, нагласува Ван де Камп. „Ова го проучуваме со години. Технологијата за производство и примена е речиси веќе таму. Итноста сега е само поголема отколку што беше пред многу години“.
Друго прашање што останува нејасно е процесот на лиценцирање. Но, како и со геотермалната енергија, се очекува тоа да биде сложен процес. „Затоа, еден од приоритетите за наредните години е да се добие поголема јасност за овој процес. Ова им треба на претприемачите за да размислат внимателно дали сакаат и дали можат да го направат овој чекор“, вели Ван де Камп.
Водородот нема да биде идеално решение за секоја стаклена градина. „Хортикултурата на стаклена градина го има луксузот да има многу одржливи опции. И тие избори исто така ќе се разликуваат по регион. Во одредени области, геотермалната енергија или преостанатата топлина може да бидат најдоброто решение“, вели Ван де Камп.